Małżeństwo to bez wątpienia najbardziej wymagająca relacja międzyosobowa jaką zdarza się ludziom nawiązywać w życiu. Przewyższa wszystkie inne długością i intensywnością, często też trwałością i siłą przywiązania. Zasługuje więc na szczególną uwagę w hierarchii ludzkich poczynań i znaczny wysiłek zmierzający do tego  aby uczynić z niego jak najbardziej satysfakcjonujący obszar życia i osobowego rozwoju (Braun- Gałkowska, 1985).

Zwykle związek partnerski powstaje w okresie dorosłości. Z tego też tytułu zadania rozwojowe stojące przed osobami z tej grupy wiekowej są również obecne w związku.   Zauważyć  jednak należy,  że samo stworzenie i utrzymanie satysfakcjonującego i poprawnie funkcjonującego  związku staje się swoistym zadaniem rozwojowym, do zrealizowania którego niezbędnych jest  spełnienie kilku  warunków. Przede wszystkim małżeństwo jest relacją w swoisty sposób testującą ludzką dojrzałość. Dzieje się tak dlatego,  że w małżeństwie dokonuje się wiele zmian wymagających od osób w nim uczestniczących predyspozycji do adaptacyjnego reagowania. Konfrontacja z potrzebami współmałżonka,  konfrontacja marzeń z rzeczywistością, problemy finansowe, konieczność dostrojenia wizji życia i wzajemnych oczekiwań, pojawienie się dziecka, zmiana stylu życia, czasem ograniczenie możliwości jakie dawało życie samotne- to tylko niektóre z wyzwań jakie stają przed często nieświadomymi tychże małżonkami. Brak dojrzałości intelektualnej, emocjonalnej lub społecznej znacząco może utrudniać radzenie sobie ze zjawiskami, które przynosi życie w związku. Niedojrzałość intelektualna przejawia się  w nierealistycznym widzeniu sytuacji, myśleniu życzeniowym lub nadmiernie pryncypialnym. Niedojrzałość uczuciowa blokuje   tworzenie bliskich więzi opartych na  empatii i wzajemnej trosce, utrudniając   radzenie sobie z napięciami, negatywnymi emocjami  i problemami.  Osoba niedojrzała społecznie i osobowościowo nie podejmuje adekwatnie i w pełny sposób ról małżeńskich , jest skoncentrowana na sobie i zaspokajaniu własnych potrzeb, ma tym samym ograniczone zdolności do tworzenia wspólnoty małżeńskiej. (Ryś, 1997).

Literatura cytowana :

  1. Braun- Gałkowska, M.(1985). Miłość aktywna. Psychiczne uwarunkowania powodzenia małżeństwa. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
  2. Ryś, M.(1997). Ku dojrzałości osobowej w małżeństwie. Rozwijanie dojrzałej osobowości. Warszawa: Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno- Pedagogicznej MEN.