Podobnie jak mitologiczny Narcyz, tak ktoś z osobowością narcystyczną jest przede wszystkim przesadnie zakochany w sobie. Normalne jest to, że jesteśmy wrażliwi na swoim punkcie, w ten sposób kształtujemy poczucie własnej wartości. Między zdrowym a patologicznym narcyzmem przebiega jednak pewna granica, a po jej przekroczeniu wskazana jest pomoc psychoterapeuty.
Osobowość narcystyczna – objawy
Na pierwszy plan wysuwa się koncentracja na „ja”. Osoba taka widzi siebie najważniejszą i najlepszą. Jej zdaniem jest wybitnie utalentowana i posiada więcej przywilejów niż inni. Stanowi to kwintesencję zaburzenia, jednak towarzyszy temu szereg innych trudności. Osobowość narcystyczna wykorzystuje innych do osiągnięcia własnych celów. Pojawia się bardzo zaburzona samokrytyka, przez co ktoś z osobowością narcystyczną czuje się często zraniony. Nie wykazuje empatii i oczekuje, że każdy będzie spełniać rozkazy. W kontaktach międzyludzkich dominuje arogancja, wyniosłość i zazdrość wobec tych, którzy posiadają większy majątek albo lepszą pozycję społeczną.
Osobowość narcystyczna – leczenie
Diagnostyka osobowości narcystycznej nie jest łatwa, a dużą rolę odgrywają testy. Samo zaburzenie może mieć co najmniej kilka przyczyn, w tym czynniki środowiskowe, trudności w procesie wychowawczym albo genetykę. Podczas leczenia osobowości narcystycznej stosuje się takie metody jak terapię poznawczo-behawioralną, terapię psychodynamiczną, terapię rodzin i psychoterapie terapie grupowe. Leczenie farmakologiczne stosuje się tylko u tych pacjentów, u których współwystępują inne zaburzenia.
